ஞானபீடம்

"கொல்லத்தான் வேண்டுமா?" ஆயிரமாவது முறையாக தனக்குள் கேட்டுக்கொண்டான்.

"ஒன்னுக்கு பத்துதடவ நல்லா யோசிச்சு காரியத்துல எறங்குனா, பாதி கெணறு தாண்டுனமாரி, ஆமா" யாரோ நல்லது எதற்கோ சொன்னது, ஆனால் இவன், அறிவை ஆயுதமாக்கப் பார்க்கிறான்; திட்டம் போட்டுத் தீர்த்துக்கட்டப் போகிறான். இவன் ஒன்றும் professional killer கிடையாது; அதனால்தான் ரொம்பவும் யோசிக்கிறான். பயம் வேறு தொற்றிக்கொண்டது. நேரம் ஆக, ஆக பயம் கூடிக்கொண்டே போனது; வேர்த்துக்கொட்டினான். இதயத்துடிப்போ, யாரோ எட்டி எட்டி நெஞ்சில் உதைப்பது போலிருந்தது. "ச்சே, இதயமே நின்னு போனா தேவலாம் போல இருக்கு" உள்ளுக்குள் எரிச்சல்பட்டான்.

"கரெக்ட், இதயம் நின்று போனால் ! very good idea, அதுவா நிக்குமா என்ன, நிறுத்துறோம்." ஒரு சிகரெட்டை எடுத்து பத்தவைத்துக்கொண்டே toilet போனான். "எப்படி நிறுத்துவது? அதுவும் யாருக்கும் சந்தேகம் வராமல்; குறிப்பாக போஸ்ட்மார்ட்டதில் கூட தெரியாமல்" என்று திரும்பவும் மண்டையைக் குடைந்தான். சிகரெட்டையும்போட்டு, toilet-ஐ flush செய்துவிட்டு வந்து உட்கார்ந்தான்.

நாற்காலியில் உட்கார்ந்து, கைகளை சேர்த்து டேபிளின் மேல் வைத்துக்கொண்டு, துடிக்கும் இதயத்தின் அதே தாளத்தில், கால்களையும் ஆட்டினான். பதற்றம் குறைந்த மாதிரி தெரியவில்லை.

*********

யார் இவன்?.

யாருடைய இதயத்தை நிறுத்த, திட்டம் போடுகிறான்?

*************************************






அடப்போங்க, யாரோ, யாரயோ கொல்றான்; நமக்கு என்னங்க வந்துச்சு? எனக்கு பொழுது போகல, கதய ஆரம்பிச்சேன். ஒங்களுக்கும் வேற வேல இல்லாட்டி, நீங்களும் அவங்கூட ஒக்காந்து யோசிங்க.

நாம்போறேன், ஏஞ்சோலியப்பாக்க.

*************************************

இப்டி அந்தரத்துல தொங்கவிட்டா art film touch வருங்களா?

என்னாது, என்னய அப்டி தொங்கவுடனுமா?

வுடு ஜூட்.