29 August 2005 

ஆடியபாதம்...

ஹும்... கொஞ்சம் போல அப்டிக்கா....



Image hosted by Photobucket.com
Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

`1234567890-=qwertyuiop[]
asdfghjkl;'
zxcvbnm,./
~!@#$%^&*()_+
QWERTYUIOP{}
ASDFGHJKL:"
ZXCVBNM<>?
**********
seeyouallinoctobertillthengoodbye

27 August 2005 

இறைவன் கால் மாற்றி ஆடிய ஸ்தலம்

இறைவன் நடராஜர் நடனமாடிய ஐந்து சபைகள்:

Image hosted by Photobucket.com
1. கனக சபை / பொன்னம்பலம் (சிதம்பரம்)

2. வெள்ளி அம்பலம் (மதுரை மீனாட்சி சுந்தரேஸ்வரர் ஆலயம்)

3. ரத்தின சபை (திருவளங்காடு)

4. தாமிர சபை (திருநெல்வேலி நெல்லையப்பர் ஆலயம்)

5. சித்திர சபை (குற்றாலம் - குற்றாலீஸ்வரர் ஆலயம்)



Image hosted by Photobucket.com

மதுரை மீனாட்சி சுந்தரேஸ்வரர் ஆலயம் வெள்ளி அம்பலம் என்று அறியப்படுகிறது.

மற்ற இடங்களில் எல்லாம் இறைவனின் வலது கால் ஊன்றி, இடது காலை உயர்த்தியபடி நடனமாடும் காட்சியே சிலையாய் வடிக்கப்பட்டிருப்பதைக் காணலாம்.

ஆனால் இந்த வெள்ளி அம்பலத்தில் மட்டுமே, இறைவன் வழக்கத்திற்கு மாறாக இடது கால் ஊன்றி வலது காலை உயர்த்தியபடி நடனமாடும் காட்சி சிலையாய் வடிக்கப்பட்டுள்ளது.

இதைப் பற்றிய விவரம்:

மதுரையை ஆண்ட பாண்டிய மன்னன் ராஜசேகரன், சிவபெருமானின் தீவிர பக்தனாக விளங்கினான். அவன் ஆய கலைகள் 64-ல் நாட்டியக் கலை தவிர ஏனைய 63 கலைகளில் தேர்ச்சி பெற்றிருந்தான். ராஜசேகர பாண்டியன் நாட்டியக் கலையைக் கற்ற போது நடராஜர் சிலை வடிவம் கொண்டது போல் வலதுகால் ஊன்றி இடது கால் உயர்த்தி நின்றபோது, அது எவ்வளவு கடினமானதும் வலியைத் தரக்கூடியதும் என்பதை உணர்ந்தான்.

சிறிது நேரம் நிற்பதற்கே தனக்கு இத்தனை வலியென்றால், ஆண்டாண்டு காலமாக ஒரே காலில் நிற்கும் இறைவனுக்கு எவ்வளவு வலிக்கும் என்று எண்ணியவன், இறைவனிடம் கால் மாற்றி நின்று தனது மனவருத்தம் போக்குமாறு வேண்டுகிறான். இறைவன் அவ்வாறு செய்யாமல் இருக்கவே, உடனே ராஜசேகர பாண்டியன் தனது வாளை உருவி, "இறைவா, நீ கால் மாறி நில்லாது போனால், இந்த வாளின் மேல் விழுந்து என் உயிரை மாய்த்துக் கொள்வேன்" என்று கூறி அவ்வாறே செய்ய முற்பட்டான்.

அவனது பக்தியை மெச்சிய இறைவன் தனது கால் மாற்றி ஆடினான் என்பது வரலாறு. இது திருவிளையாடற் புராணத்தில் குறிப்பிடப் பட்டுள்ளது.

Image hosted by Photobucket.com

பரஞ்சோதி முனிவர் அருளிய திருவிளையாடற் புராணம்
2. கூடற் காண்டம்
24. கால் மாறி ஆடின படலம்

1480.
நின்ற தாள் எடுத்து வீசி எடுத்ததாள் நிலமீது ஊன்ற
இன்று நான் காண மாறி ஆடி என் வருத்தம் எல்லாம்
பொன்று மாசு எய்தி அன்றேல் பொன்றுவல் என்னா
அன்பின் குன்று அனான் சுரிகை வாள் மேல் குப்புற வீழ்வேன் என்னா.

1481.
நாட்டினான் குறித்துப் பாய நண்ணும் முன் இடத்தாள் ஊன்றி
நீட்டினான் வலத்தாள் வீசி நிருமலன் மாறி ஆடிக்
காட்டினான் கன்னி நாடன் கவலையும் பாசம் மூன்றும்
வீட்டினான் பரமானந்த வேலையுள் வீட்டினானே.

References:
http://www.shaivam.org
http://www.angelfire.com/musicals/kallidaihari/five_sabhais.htm

25 August 2005 

விண்மீனா... உன் கண் மீனா !

என்னங்க,எல்லாரும் செளக்கியமா இருக்கீங்களா?

Image hosted by Photobucket.com

எனக்கு இந்தமாதிரி கருப்புகலர் புடவை கட்டி,தல நெறய மல்லிப்பூ வெச்சுக்கறதுன்னா ரொம்ப இஷ்டம்ங்க!

Image hosted by Photobucket.com

அதுமட்டுமில்லீங்க, தாவணி கட்டிக்கிட்டு,ரெட்ட ஜடய போட்டுக்கிட்டு அப்டியே ஊரெல்லாம் சுத்தி வர்றதுன்னா எனக்கு ஆசையோ ஆசைங்க!

Image hosted by Photobucket.com

குடும்பப் பொண்ணு கேரக்டரு எனக்கு நல்லா ஒத்துப் போறதா இண்டஸ்ட்ரில எல்லாருமே சொல்றாங்க; நீங்க என்ன சொல்றீங்க!

Image hosted by Photobucket.com

எனக்கு மாடர்ன் டிரெஸ் சூட் ஆகாதுன்னு யாரும் சொல்லிறக் கூடாதுல்ல; அதுக்குதாங்க இந்த டிரெஸ்! எப்டி இருக்கேன் நான், இந்த மாடர்ன் டிரெஸ்ல!ம்.. எனக்கு இந்த டிரெஸ் அழகா! இல்ல... இந்த டிரெஸ்க்கு நான் அழகா!

Image hosted by Photobucket.com

சினிமால கவர்ச்சிங்கறது தவிர்க்க முடியாததுங்க; அதுக்காக சும்மா உடம்ப காட்றது எனக்கு இஷ்டம் கெடயாதுங்க! கதைக்கு தேவைப்பட்டா கொஞ்சம் கிளாமரா நடிக்கறதுல தப்பில்லன்னு நான் நெனக்கிறேங்க!

Image hosted by Photobucket.com

ஹ.. அவுங்கள்லாம் இப்ப புதுசா வந்தவங்க! அவுங்க யாரு மேலயும் எனக்கு பொறாம கெடயாது! நான் யாரயும் எனக்கு போட்டியாவும் நெனக்கல!

Image hosted by Photobucket.com

நான் பரதநாட்டியம் ஆடுவேங்க! அட நெஜம்தாங்க, சின்ன வயசில கத்துக்கிட்டது, இப்ப அவ்ளோக்கா ஞாபகம் இல்லாட்டி கூட ஓரளவுக்கு தெரியும்ங்க... ஆனா என்ன ஒன்னு, "பஞ்ச பூதங்களும் முகவடிவாக" அப்டீன்னு பாடறப்போ, பூதம்-னா பிசாசு அப்டீங்கற அர்த்தத்துல அபிநயம் பிடிச்சுருவேங்க :-(

Image hosted by Photobucket.com

பரதம் மட்டும் ஆடுனா சினிமாவுல நெலச்சு நிக்க முடியுமாங்க!அதாங்க செல சமயம்...சரக்கு வெச்சிருக்கேன்... ம்.. எறக்கி வெச்சிருக்கேன்... வறுத்த கோழி மொளகு போட்டு பொறிச்சு வெச்சிருக்கேன்...! அப்டீன்னு குத்தாட்டம் போடுறது!

Image hosted by Photobucket.com

அம்பிகா ஆண்ட்டி எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சவங்க! ரொம்ப அழகா இருக்காங்க! இப்பவும்... அட நெஜம்தாங்க!நீங்களே இந்த போட்டோவுல பாருங்க, எப்டி இருக்காங்க, சொல்லுங்க!

Image hosted by Photobucket.com

இந்த போட்டோவ ஒரு காப்பி எடுத்து வெச்சுக்கங்க, ஒங்களுக்குத் தெரிஞ்ச நல்ல குணமுள்ள, வசதியான பிசினஸ் பண்ற மாப்பிள்ள இருந்தா, என்னோட இந்த போட்டோவ குடுத்து, மம்மி கிட்ட பேசச் சொல்லுங்க!

Image hosted by Photobucket.com

சரிங்க, நேரமாச்சு... கோயிலுக்கு போவனும்,ஒங்களுக்கும் சேத்துதாங்க நா சாமிகிட்ட வேண்டிக்கப் போறேன்... பின்ன நீங்கதான எங்கள மாதிரி சினிமா நடிகர்களுக்கு ஆதரவு தந்து ரசிகர் மன்றம் எல்லாம் வெச்சுக்கிட்டு..... நாங்க எங்க பொழப்ப பாக்குறோம், வருமானம் வருது... நீங்க...!

Image hosted by Photobucket.com

21 August 2005 

வனிதாவணி... இளமோகினி... வந்தாடு...

Image hosted by Photobucket.com



மாமா......

என்ன புள்ள......

அது....... வந்து.....

ச்ச... சொல்லு புள்ள......

ஒன்னுமில்ல....... வந்து......

அட நீட்டி நெளிக்காம, சும்மா சொல்லு புள்ளன்னா......

சொன்னா நீ திட்டுவ......

யே, ஒன்னய எதுக்கு புள்ள நாந் திட்டப்போறேங்......

சரி சொல்லவா......

ம்... சொல்லு......

சொன்னா...... வந்து......

இப்ப சொல்லப்போறயா இல்லயா புள்ள......

பாத்தியா பாத்தியா...... கோவப்படுற......

பின்ன இப்டியே ஜவ்வுமுட்டாய் மாரி இழுத்தாக்க... டக்குன்னு சொல்லு புள்ள.....

நாளக்கி வெடக்கோழி அடிச்சு கொழம்பு வெக்கப்போறேங்..... மறக்காம எங்கய்யங்கூட சாப்பாட்டு நேரத்துக்கு வூட்டுக்கு எப்பவும் வர்றமாரி நாளக்கும் வந்துடாத ஆமா..... சொல்லிப்புட்டேன்!

போடிங்......க!

20 August 2005 

வேலுண்டு... வினையில்லை...

Image hosted by Photobucket.comஞானப்பழம் வேண்டி, பழனிமலை கொண்டவா...
ஞானபண்டிதா...
சுட்ட பழம் வேண்டுமா, சுடாத பழம் வேண்டுமா என்று அவ்வையிடம் கேட்டவா...
அப்பனுக்கே பாடம் சொன்ன சுப்பையா...
முத்தமிழ்க் கடவுளே... முத்துக் குமரா...




=== *** === *** === *** ===

அழகெல்லாம் முருகனே

அழகெல்லாம் முருகனே ...... அருளெல்லாம் முருகனே
தெளிவெல்லாம் முருகனே ...... தெய்வமும் முருகனே

பழஞானப் பசியாலே ...... பழநிக்கு வந்தவன்
பழமுதிர்ச்சோலையிலே ...... பசியாறி நின்றவன்

...... பசியாறி நின்றவன்

அழகெல்லாம் முருகனே ...... அருளெல்லாம் முருகனே
தெளிவெல்லாம் முருகனே ...... தெய்வமும் முருகனே

குன்றெல்லாம் ஆள்பவன் ...... குகனாக வாழ்பவன்
குறவள்ளிக் காந்தனவன் ...... குறிஞ்சிக்கு வேந்தனவன்
பூவாறு முகங்களிலே ...... பேரருள் ஒளிவீசும்
நாவாறப் பாடுகையில் ...... நலம்பாடும் வேலனவன்

அழகெல்லாம் முருகனே ...... அருளெல்லாம் முருகனே
தெளிவெல்லாம் முருகனே ...... தெய்வமும் முருகனே

=== *** === *** === *** === *** ====

கருணை முகங்கள்

கருணை ...... முகங்கள் ...... ஓராறு
காக்கும் கரங்களோ ...... ஈராறு
முருகன் ...... வாழும் ...... வீடாறு
முகம் பார்த்து ...... இரங்க வேறாரு

கந்தன் ......
கருணை ...... முகங்கள் ...... ஓராறு

துணை என்று ...... ஐயனின் வடிவேலை
தொழுவதன்றி வேறென்ன வேலை
வினையை ...... தீர்ப்பது ...... குகன் வேலை
வேலைப் போற்றுதல் ...... நாவின் வேலை

கருணை ...... முகங்கள் ...... ஓராறு

அடியார்கள் ...... அகமே அவன் கோயில்
அன்பே ...... ஆலயத் தலைவாயில்

குடியாய் ...... இருப்பான் ...... குறை தீர்ப்பான்
குமரன் நம் குடியை வாழவைப்பான்

கந்தன் ......
கருணை ...... முகங்கள் ...... ஓராறு
காக்கும் கரங்களோ ...... ஈராறு
முருகன் ...... வாழும் ...... வீடாறு
முகம் பார்த்து ...... இரங்க வேறாரு

=== *** === *** === *** === *** ====

Image hosted by Photobucket.com

19 August 2005 

சில நேரங்களில்... சில விஷயங்கள்...

நா என்ன பெர்சா தப்பு பண்ணிட்டேன்... அவன் செஞ்சதுதான் தப்பு, அதுக்கு நா பதில் செஞ்சேன் அவ்ளோதான்...

சரி, நீ செஞ்சது தப்பில்ல... ஆனா...

ஆனா.. ஊனா எல்லாம் எனக்குத்தேவயில்ல...

கூல்டவுன்... கூல்டவுன்...

நான் எப்பவும் கூல்தான்...

அப்போ நான் சொல்றதக் கொஞ்சம் கேளு...

சொல்லுங்க...

அவந்தான் தப்பு செஞ்சான்... நீ திரும்ப அதுக்கு பதில் செஞ்சே... ஒனக்கு அது சரி... அவனுக்கு நீ செஞ்சது தப்பா தோணுது...

அதுக்கு... என்னய என்ன பண்ணச் சொல்றீங்க...

அவன் அப்டித்தான்.. கொஞ்சம் அடாவடி... அவுங்கப்பாவுக்கு செல்வாக்கு அதிகம்... அதான்...

அவன் ஆட்டத்த என்கிட்ட காட்ட வேணாம்... காட்டினா... நாங் காட்றத தாங்கமாட்டான்... பணம்... எல்லாம் பணத்திமிரு...

அதான்... அவன்கிட்ட இருக்கு... ஆடுறான்... பெரிய மனுஷங்க தொடர்பு உள்ளவங்க அவுங்க... என்ன பண்றது... அவங்க தயவு நமக்கு வேணும்... ஆனா அவனுக்கு நம்ம தயவு தேவயில்ல... நாமதான் கொஞ்சம்....

என்னால அப்டி இருக்க முடியாது... சீவிடுவேன்...

சொல்றதக் கேளுப்பா... இந்த ஒருவாட்டி கேளேன்...

ம்...

சில விஷயம் நமக்கு சரின்னு பட்டாலும், சில சமயத்துல, அந்தச் சரிய, செய்யாம இருக்கறதுதான் சரி.


Image hosted by Photobucket.com

16 August 2005 

எனர்ஜி இண்டிபெண்டன்ஸ் Energy Independence

போவோமா... ஊர்கோலம்...

பூலோகம்... எங்கெங்கும்...

* * * * * *

ஒத்த ரூவா குடுத்த... ஒரு ரவுண்டுதாங்...

ரெண்டு பத்து ரூவா குடுத்தா... ஓன்... இஷ்டம்போலதான்...

* * * * * *
....... ....... .......

நாலுந்தெரிஞ்ச வண்டி...!

நாகரீகம் அறிஞ்ச வண்டி...!

* * * * * *



Image hosted by Photobucket.com
சிறு குறிப்பு:

சுதந்திர தின விழா உரையில், enery independence பற்றி ஜனாதிபதி அப்துல்கலாம் வலியுறுத்தியுள்ளார்.

13 August 2005 

பயிற்றிப் பல கல்வி தந்து...

'பயிற்றிப் பல கல்வி தந்து - இந்தப் பாரை உயர்த்திட வேண்டும்' - பாரதி.

ஒரு மொழியும் அந்த மொழியைச் சார்ந்தவர்களும் வளர்வதற்குத் தங்குதடையற்ற மொழிச் சுதந்திரம், கல்விச் சுதந்திரம் இருத்தல் வேண்டும்.

கல்வி ஒரு காலத்தில் கற்பவனின் சுதந்திரத்தைப் பறித்து அவர்களை சமூக அடிமைகளாக்கும் கருவியாகவே இருந்து வந்திருக்கிறது. நமது அடிமைக் கால மெக்காலே கல்வி முறை, அதுவே கல்வியின் நோக்கம் என்ற பிரகடனத்துடனே செயல்பட்டது.

அக்காலத்தில் கல்விக் கூடங்களையே புறக்கணித்த ஞானவான்கள் பலர் தோன்றினார்கள். எழுதப் படிக்கத் தெரியாத சான்றோர்களும், தனவந்தர்களும், வணிகர்களும்கூட இருந்தனர். எழுதப் படிக்கத் தெரிந்தவர்கள் இவர்களின் தொழில்களில் உதவியாளர்களாகவும் ஊழியர்களாகவும் இருந்தனர். எழுதப் படிக்கத் தெரிந்தவர்களும் கற்றவர்களும் பெரும்பாலோர் அரசாங்க அடிமை உத்தியோகங்களையே மிகுதியும் நாடினர். அந்தப் பணிகளில் சிறப்படைந்தோரும் உண்டு. அவ்விதச் சிறப்புக்கு ஆங்கில மொழியறிவும் கல்வியும் உறுதுணையாக இருந்ததால் கல்வியின் பிரிக்க முடியாத வளர்ச்சியின் அம்சமாக ஆங்கில மொழி இடம் பெற்றது.

ஒருவர் கற்றவரா இல்லையா என்று பரஸ்பரப் பழக்கத்தில் கணிப்பதற்குக் கூட ஒருவரின் ஆங்கில அறிவே ஓர் அளவுகோலாகக் கருதப்படுகிறது.

ஆங்கிலத்தின் உதவியினால்தான் நாம் விவேகானந்தரையும், காந்திஜியையும், நேருஜியையும், நவீன இந்தியாவையும் உலக இலக்கியங்களையும் அறிந்தோம்; பயின்றோம்; தேர்ச்சியும் பெற்றோம்.

தமிழர்களாகிய நாம் இப்போது சுதந்திர புருஷர்கள். நாம் எந்த மொழியைக் கற்ற போதிலும் அதில் பாண்டித்தியம் பெற்ற போதிலும் அந்த மொழிக்காரர்களுக்கோ அவர்களது அரசியலுக்கோ நாம் அடிமையாகி விட மாட்டோம். நமது சிறப்பை அவர்களிடம் நிரூபிக்கிற தமிழர்களாகத்தான் இருப்போம்.

ஆங்கிலத்துக்கும் நமக்கும் இருக்கும் சம்பந்தம் ஒரு மாயை அல்ல, அது ஒரு மோகம் மட்டும் அல்ல; அது ஒரு நிதர்சனம்; ஓர் அவசியம்; ஆங்கிலம் நம்மை நமக்குள்ளேயும் உலகத்தோடும் இணைகிற ஓர் இன்றியமையாத இந்திய மொழியாகி விட்டது. அதனால்தான் தமிழ் நாட்டில் இந்தியை எதிர்த்தவர்கள்கூட ஆங்கிலத்தை நாம் பயில வேண்டிய மொழியாக - இருமொழிக் கொள்கையின் இன்னொரு மொழியாக - அங்கீகரித்தார்கள். ஆங்கிலம் தவிர்த்த - ஆங்கிலம் அல்லாத ஒரு கல்வி முறையை நாம் கற்பனை கூடச் செய்ய முடியாது.

சுதந்திரத்துக்குப் பிறகு கல்வியின் அவசியத்தை எல்லாத்தரத்து மக்களும் உணர்ந்தனர். கல்வி கற்போரும் கல்விக் கூடங்களும் பல மடங்கு பெருகின.

தமிழைத் தாய் மொழியாக மட்டுமே கொண்ட - பற்றோ பக்தியோ, பொருளாதார லாபமோ, உத்தியோகமோ பிழைப்போ ஏதும் இல்லாத பெரும்பாலான தமிழ் மக்கள், கல்வி அறியாமையிலிருந்து விடுவித்து - சமூக அந்தஸ்தில், தொழில் துறையில், அறிவியல் துறையில், சட்டத்துறையில், மருத்துவ - பொறியியல் துறைகளில் தம்மை உருவாக்கிக் கொள்ளவும், அதன் மூலம் நாட்டின் பிற பகுதிகளிலும், மேலை நாடுகளிலும் சென்று பணியாற்றவும் உதவும் என்ற இலக்குடன் கல்வி கற்பதை அவசியம் என்று தங்கள் சந்ததிகளுக்கு உணர்த்தினர்.

ஏற்கனவே தமிழகத்தில் ஆங்கில வழிக் கல்விக் கூடங்கள் இருந்தன; இருக்கின்றன. அவற்றில் மேற்குடி மக்களே பயின்றனர். சுதந்திரத்துக்குப் பிறகு நடுத்தர வர்க்கத்தினரும் ஆங்கிலக் கல்விக்கும் ஆங்கில வழிக் கல்விக்கும் அதிக முக்கியத்துவம் தந்தனர். மக்களிடையே கல்வி அறிவு வளரவேண்டும் என்பதில் சுதந்திரம் பெற்ற அரசும் தீவிர நாட்டம் கொண்டிருந்ததன் விளைவாய் அவற்றுக்கு அங்கீகாரமும் மான்யமும் வழங்கியது. அரசுப் பள்ளிகளில் இந்தி விலக்கப் பட்டதால், இரு மொழிக் கொள்கையின் விளைவாக ஆங்கிலம் நடைமுறையில் முதலிடம் பெற்றது.

முன்பெல்லாம் நடைமுறையில் ஆரம்பக் கல்வி முதல் ஐந்தாம் வகுப்பு வரை தமிழ் வழிக் கல்வியும், ஆங்கிலமும் - அதாவது தமிழ் வழியே ஆங்கில அடிப்படைக் கல்வியும் பயிற்றுவிக்கப் பட்டது. அதாவது ஆரம்ப முதலே தமிழ் வழிக்கல்வி முறையிலும் ஆங்கிலம் ஒரு முக்கியப் பாடமாகப் பயிற்றுவிக்கப் பட்டு, உயர் கல்வியில் ஆங்கில வழிக் கல்வியே முற்றாக வழங்கப்பட்டது. தமிழ் வழிக் கல்வி என்பது உயர்கல்வியில் ஒரு மொழிபெயர்ப்பு வழிக் கல்வியாகத்தான் வளர முடிந்திருக்கிறது.

தமிழகத்தில் வாழ்கிறவர்கள் அனைவரும் தமிழைத் தாய் மொழியாகக் கொண்டவர்கள் அல்ல. மேலும் தமிழையும் ஆங்கிலத்தையும் அறிந்த அளவு கூடத் தங்கள் தாய்மொழியில் புலமை பெற்றவர்கள் அல்லர். வீட்டில் உறவினர்களோடு மட்டும் அந்த மொழியில் உரையாடும் பழக்கமுடையவர்கள் பலர். இன்னும் சிலருடைய தாய் மொழிக்கு எழுத்து வடிவம் இல்லாததால் அவர்கள் தங்கள் தாய்மொழி அல்லாத தமிழையோ ஆங்கிலத்தையோதான் பயிற்சி மொழியாகக் கொள்ள வேண்டும்.

தங்கள் தாய்மொழியல்லாத ஒரு மொழியில்தான் கல்வி பயில வேண்டும் என்ற சூழ்நிலையில் உள்ளவர்கள் ஆங்கிலத்தையே பயிற்சி மொழியாகக் கொள்ளுவது இயல்பும் நியாயமுமாகும்.

தமிழைத் தாய் மொழியாகக் கொண்டவர்களும் கூடத் தமிழை ஒரு மொழியாகப் பிழையற எழுதப் படிக்கக் கற்றுக் கொண்டால் போதும். பிற துறைகளை ஆங்கிலத்தின் மூலமே, அதுவும் ஆரம்ப முதலே ஆங்கில வழியில் கற்பிப்பதே தமது குழந்தைகளின் கல்வியறிவுக்கு உதவும் என்று நம்புபவர்களும் அண்மைக் காலத்தில் பெருகி உள்ளனர். அவ்விதம் பயின்று பயனடைந்தவர்களும் இந்தத் தலைமுறையில் பெருகி உள்ளனர். அவர்களின் தமிழறிவு எப்படியிருந்த போதும் அவர்களே தமிழகத்துக்குப் பெருமையும் பொருளாதார வளமும் சேர்ப்பவர்களாக உயர்ந்துள்ளனர். அவர்களும் தமிழர்கள் தான் என்பதை யார் மறுக்க இயலும்?

அவர்களில் யாரும் தமிழை மறந்துவிட வில்லை. தமிழின் மீது கொண்ட அபிமானத்தைத் துறந்துவிடவில்லை. தமிழின் பெருமையை, நமது கலாசாரத்தை உலகெங்கும் பரப்பும் தமிழ்த் தொண்டர்களாக அவர்களே செயல்படுகிறார்கள்.

ஆக, இதுகாறும் நமது நடைமுறையில் உள்ள கல்விச் சுதந்திரத்தின் விளைவாக நமது மக்களிடையே எல்லாத் தரப்பினரிடையிலும் கல்வி பரவி வருகிறது. இது மேலும் பரவித் தமிழகத்தில் கல்லாதவரே இல்லை என்ற நிலை உருவாக வேண்டும் என்பதே நமது சமூக நோக்கம்.

எனினும் தமிழின் மீது உணர்ச்சிகரமான பற்றுடைய தமிழ்ச் சான்றோரும், திராவிட அரசியலில் ஒரு பிரிவினரும் தமிழகத்தில் பெருகிவரும் ஆங்கிலக் கல்வி மோகத்தையும், தமிழையே புறக்கணிக்கும் ஆங்கில வழிக்கல்வி நர்சரிகளையும், கான்வெண்டுகளையும் கண்டு மனம் பதைத்து ஆங்கில வழிக் கல்வியையே அகற்றிவிட வேண்டும் என்று ஆர்ப்பரிக்கின்றனர்.

அதைத் தொடர்ந்து ஆரம்பக் கல்வி ஐந்தாம் வகுப்பு வரை எல்லாப் பள்ளிகளிலும் தமிழ் வழிக் கல்விதான் இருக்க வேண்டும் என்று சட்டம் கொண்டுவந்து நிர்ப்பந்தம் செய்வது கல்விச் சுதந்திரத்திலும் கற்போரின் அடிப்படை உரிமையிலும் அரசு தலையிடுவதாகும் என்று ஏற்கனவே ஆங்கில வழிக் கல்வி பயிற்றுவிப்போரும் பெற்றோரும் நீதி கேட்டுப் போராட்டம் தொடங்கியுள்ளனர்.

அவர்களை ஒட்டு மொத்தமாக தமிழ் மொழியின் விரோதிகள் என்று வசைபாடி விடுவது நியாயமும் ஆகாது; பிரச்னைக்குத் தீர்வுமாகாது. மேலும் அந்த ஆங்கில வழிக் கல்வியாதரவாளர்கள் தமிழை ஒரு பாடமாகப் பயிற்றுவிக்கச் சித்தமாக இருப்பதாகவும் சொல்கிறார்கள்.

தமிழ் வழிக் கல்வி பரவுவதற்குப் பிரச்சாரம் செய்தல் நல்லது. அதே அளவு கல்விச் சுதந்திரத்தைக் கௌரவித்தலும் வேண்டும்.

'பயிற்றிப் பல கல்வி தந்து - இந்தப் பாரை உயர்த்திட வேண்டும்' என்று பாரதி கூறியது ஆழ்ந்த பொருளுடையது.

(எழுதப்பட்ட காலம்: 2000)

நன்றி: ஜெயகாந்தன் ஒரு பார்வை - டாக்டர். கே.எஸ். சுப்பிரமணியன், முதல் பதிப்பு: 2000, கலைஞன் பதிப்பகம், சென்னை - 600 017.

11 August 2005 

சிறுகதை - பனி விழும் மலர்வனம்...

டிர்ரிங்... டிர்ரிங்...

டிர்ர்ரிங்... டிர்ர்ரிங்...

அவன் குளித்துக்கொண்டிருந்தான்; அவள் தொலைபேசினாள்.

இருக்காரு... குளிச்சிட்ருக்காரு... விஷயத்தைக் கேட்டுக்கொண்டாள். சரி, வந்தோன்ன நா சொல்றேன்; ரிஸீவரைக் கிடத்தினாள்.

இட்லியும் பொங்கலும் செய்திருந்தாள்; டிபன் போட்டுக்கொண்டே சொன்னாள்.

அப்டியா, ம்... எப்போ போன் வந்துச்சு?

இப்பத்தான்.. நீங்க குளிச்சிட்ருந்தீங்க.

பாக்கலாம்; சொல்லிவிட்டு ஆபீஸ் கிளம்பினான்.

லிப்ட்-க்குள் அவன் செல்வதைப் பார்த்தபின், வந்து கதவைச் சாத்தினாள்; ஆட்டோ-லாக் ஆகியது கதவு.

போன் பக்கத்தில் இருந்த நோட்புக்கை எடுத்து நம்பர் தேடினாள், கிடைக்கவில்லை, அலுத்துக்கொண்டாள்.

நினைவில் இருந்த ஒரு நம்பருக்கு போன் செய்தாள்; மணி அடித்துக்கொண்டே..... இருந்தது; வைத்துவிட்டாள்.

கழுவப்போடும் பாத்திரங்களை எடுத்துவைத்தாள்; அழுக்குத் துணிகளை ஒரு ஓரமாகக் குவித்தாள்; முடியை அள்ளி முடிந்து கொண்டை போட்டாள்.

வாசல்மணி அடித்தது; பீப் ஹோல் வழியாகப் பார்த்தாள்; யாரோ ஒரு பெண், சேல்ஸ் ரெப் போல; கதவைத் திறந்தாள்; இவளுக்கு முன் அவள் பேசினாள்; எதுவும் வேண்டாமென்றாள்; அவள் சற்றே கெஞ்சும் தொனியில் கேட்க, இவள் சிலவற்றை வாங்கினாள்; பணம் எடுக்க இவள் உள்ளே செல்ல, அவள் வெளியில் இருந்தே வீட்டை, உள்ளே நோட்டம் பார்த்தாள்; புருவம் உயர்த்தினாள். இவள் வந்து பணம் கொடுக்க, வாங்கியவள் புன்னகைத்துச் சென்றாள்.

கதவைச் சாத்திவிட்டு, வாங்கியவற்றை உள்ளே கொண்டுவைக்கச் சென்றாள்; பீரோவைத் திறந்தாள்; வைத்தாள்; சாத்தினாள்.

டவல் எடுத்துக் கொண்டு பாத்ரூம் சென்றாள்; குழாயைத் திருகி பாத்-டஃப் நிரப்பினாள்; குளித்தாள்; துவட்டிக்கொண்டே வந்தாள்; தலைக்கு டிரையர் போட்டாள்.

பொங்கல் சிறிது தட்டில் வைத்துக்கொண்டு வந்து உட்கார்ந்து டி.வி பார்த்துக்கொண்டே சாப்பிட்டாள்.

நேரம் பார்த்தாள்; வேலைக்காரி வரும் நேரம்.

கை அலம்பினாள்; டிஷு எடுத்தாள்; துடைத்தாள்.

வாசல்மணி அடிக்க, கதவு திறந்தாள்; வழக்கம்போலவே, வேலைக்காரி வந்து குவிந்திருந்த துணிகளை வாஷிங் மெஷினில் போட்டுவிட்டு, பாத்திரங்களைக் கழுவச் சென்றாள்.

இவள் டி.வி பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்; பாத்திரங்களை கழுவி முடித்திருந்த வேலைக்காரி வந்து என்ன மதியம் சமைக்கவேண்டுமென கேட்டாள்; சொன்னாள்; சென்றாள்.

போன் அழைத்தது; டி.வி.யை மியூட் செய்தாள்; போனில் பேசினாள்; பேசிக்கொண்டும் சிரித்தாள்; சிரித்துக்கொண்டும் பேசினாள்; பை சொன்னாள்; வைத்தாள்; டி.வி மியூட் கிளியர் செய்தாள்.

எதோ ஞாபகம் வந்தவளாய், திரும்ப காலையில் போன் செய்த நம்பருக்கு ரீடயல் செய்தாள்; மூன்றாவது ரிங்-கில் ஹலோ சொன்னது எதிர்முனை; நலம் விசாரிப்பு முடிந்தது; அவன் காலையில் குளிக்கும்போது வந்த போன் பற்றி சொன்னாள்; ஊகங்கள் பரிமாறிக்கொள்ளப்பட்டன. ஒங்க ஆளு என்ன சொன்னாரு, எதிர்முனை கேட்டது; பாக்கலாம்-னு சொன்னாரு, இவள். பேசினார்கள், பேசினார்கள், இவள் வீட்டு வாசல் மணியடிக்கவும் முடித்தார்கள்.

கதவு திறந்தாள்; அவன் வந்தான்; கேட்டாள், என்ன சீக்கிரமா வந்துட்டீங்க, திரும்ப போகனுமா?; இல்ல, சும்மாதான் வந்துட்டேன், சொன்னான்.

என்னவா இருக்கும், இப்டி திடீர்னு வந்துட்டாரே, குழம்பினாள்; பிறகு கேட்டுக் கொள்ளலாம் என்று நினைத்தாள். காபி தரவா, கேட்டாள்; சரி சொன்னான்; இவளே காபி போட்டுக்கொண்டு வந்தாள்; தந்தாள்; குடித்தான்.

ரெஸ்ட் எடுக்கறீங்களா; தலையசைத்தான்; படுக்கைக்குச் சென்றான்; படுக்கையில் விழுந்தான்.

படுக்கை அறைக்கதவைச் சாத்திவிட்டு வந்து, வேலைக்காரியிடம் சொன்னாள், அவரு ரெஸ்ட் எடுக்கறாரு, ஹால்ல மட்டும் சும்மா பெருக்கி, மோஃப் பண்ணு, வாக்கும் கிளீனர் போடாதே, அவருக்கு சத்தம் பிடிக்காது; வேலைகாரி தலையாட்டினாள்.

புத்தகம் எடுத்தாள்; புரட்டினாள்; கண் கண்டது, மனம் அலைந்தது, காரணம் தேடி.


சிறிது நேரத்திற்குப் பிறகு.....


வேலைகாரி சென்று விட்டிருந்தாள்; அவன் எழுந்தான்; முகம் கழுவினான்; சாப்பிட்டார்கள்; அவர்கள் பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வுகளை அவர்களே பார்த்துக் கொண்டார்கள்; வாழ்வின் சந்தோஷங்களை அனுபவித்தார்கள்.

கடிகாரம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது; காற்று வீசிக்கொண்டிருந்தது.


====
பின் குறிப்பு: முகமூடி அவர்கள் வேண்டி விரும்பி, நான் ஒரு குறுங்கதையாவது எழுதக்கூடாதா?, என்று என்னைக் கேட்டுக்கொண்டதற்கு, மரியாதை அளிக்கும் விதமாக எழுதியது இது.

+http://mugamoodi.blogspot.com/2005/08/blog-post_07.html#112378076381782075

05 August 2005 

ஆலோசனை ப்ளீஸ்

நம்ம ஃபிரண்டு ஒருத்தரு என்கிட்ட அபிப்ராயம் கேட்டாரு. என்னால ஒடனே ஒரு முடிவுக்கு வர முடியல; ஏன்னா இது கொஞ்சம் சிக்கலான மேட்டர். அதனால இத இங்க நம்ம வலைப்பதிவர்கள்கிட்ட கேட்டா என்னன்னு தோணுச்சு. முடிஞ்சவங்க ஆலோசன சொல்லுங்களேன் ப்ளீஸ்.

விஷயம் இதாங்க:

நம்ம பிரண்டோட தம்பி ஒருத்தரு வெளிநாட்ல வேலைல இருக்காரு; ஓரளவுக்கு நல்ல சம்பளம் வாங்கறாரு. மனைவி பிள்ளையோட வெளிநாட்ல இருக்காரு. லீவுல வருஷத்துக்கொரு ரெண்டு தபா ஊர்பக்கம் வருவாரு. அவரு டிப்ளமோ படிச்சவரு. இப்போ B.E. படிக்க நெனக்கிறாரு. காரணம் promotion & நெறய டப்பு கெடக்குமாம். அதுனால வெளிநாட்டு வேலய வுட்டுட்டு ஊர்ப்பக்கம் வந்து part-time B.E. படிச்சுக்கிட்டே, எதோ கெடக்கிற ஒரு வேலய செய்யலாம்னு இருக்காராம் (கைக்காசு கரஞ்சாலும் கவலப்படலயாம்!). அத முடிச்சுட்டு அப்புறமா போயி வெளிநாட்ல வேல பாக்றதா முடிவு பண்ணி, அண்ணன்கிட்ட சொல்லிருக்காரு.

அண்ணன் நம்மலாண்ட கேட்டாரு. என்னாபா இவன் இப்டி கேக்கறான், நாமெல்லாம் எதோ இருக்கறத வெச்சு பொழப்ப ஓட்றோம்; இவன் என்னடான்னா இருக்கறத வுட்டு பறக்கறத புடிக்கப்போறேங்கறான்; குடும்பம் குட்டி ஆச்சேன்னு கவல இல்லாம திரும்பி காலேஜ் போறானாம். இருக்கற காசயும் உட்டுப்புட்டு, வேலயும் இல்லாம நடுத்தெருவுக்கு வந்தா, நாம தானே தாங்கனும். இப்ப இவன என்ன செய்யச் சொல்றது. பேசாம் கெடக்கிற கூலிய வெச்சு பொழப்ப பாக்கச்சொல்றதா, இல்லே, சரிப்பா ஒன்னோட இஷ்டம்னு வந்து காலேஜ் போகச்சொல்றதா?. எப்டியும் ஒரு 4 வருஷமாச்சும் படிக்க ஆவுமே. அப்பால இவனுக்கு இதே மாதிரி வேல ஒடனே கெடக்குமா, சம்பளம் வருமா. பொட்டப்புள்ளய வேர பெத்துருக்கான். நாலு காச சேக்கரத வுட்டுப்புட்டு, ஏம்பா இவன் இப்டி இருக்கான்- அப்டீன்னு நம்ம கையில கேட்டாரு அண்ணங்காரு.

(ஊருக்கு வர்றப்ப எல்லாம் நமக்கு ஒரு டி-சர்ட் கொண்டு வருவாப்ல அந்த தம்பி).யோசிச்சு சொல்றேன்னு சொல்லிட்டு, இதப் பதிஞ்சிருக்கேன்; கொஞ்சம் பொறுமையா பதில் சொன்னாக்கூட போதும்; ஒன்னும் அவசரமில்ல. முடிஞ்சவங்க ஆலோசன சொல்லுங்களேன் ப்ளீஸ்.

04 August 2005 

தலையெழுத்தென்ன மொழியடா... சர்வேஸா

ஜீவன் இல்லா வாழ்க்கையில் அர்த்தம் இல்லை

சரீரத்தை சுமந்துகொண்டு திரிவது மட்டும் வாழ்க்கையாகி விடாது. ஓடிக்கொண்டே இருக்கிறேன். மூச்சு வாங்கியும் ஓடுகிறேன். நின்று இளைப்பாற நேரமில்லை. மூச்சு நின்றால்தான் ஓடுவது நிற்குமோ என்னவோ. ஓடி ஓடி என்னத்தை கண்டேன் என்று சிந்தித்துப் பார்க்கவும் பயம். ஒன்றும் இல்லை என்று தெரிந்தால் ஏற்படும் விரக்தியை எதிகொள்ளும் மனோதைரியத்தைக் கற்றுக்கொள்ளவில்லை. சரி ஓடாமல் கொஞ்சம் நின்றால்தான் என்ன என்ற சிந்தனை உதிக்கவும் இல்லை. எனவே ஓடுகிறேன், ஓடுகிறேன் ஓடிக்கொண்டே இருக்கின்றேன்.

+++

பணம் பணம் பணம்

எவ்வளவு தேவை என்று ஒரு வரையறையே இல்லாதது. எவ்வளவு இருந்தாலும், வந்தாலும் இன்னும் இன்னும் இன்னும் தான் எப்போதும். எப்போதும் bank-ல் இன்னும் balance எவ்வளவு இருக்கிறது; அது இன்னும் எத்தனை நாள் சுகஜீவிதம் தரும் என்ற எண்ணம் எழாத நாளில்லை. வருமானம் ஏற, விலைவாசி ஏற, தேவைகள் ஏற, செலவுகள் ஏறிக்கொண்டே இருக்கிறது. பணம் சேர்ப்பதில் அவ்வளவு தீவிரம். காரணம் பாதுகாப்பு. பணம் இல்லாத வாழ்வை நினைத்துப்பார்க்கவே முடியவில்லை.

+++

நேரமில்லை நேரமில்லை நேரமில்லை

காலையில் அரக்கப்பரக்க breakfast செய்து, office சென்று, காலில் வெந்நீர் கொட்டியது போன்ற பரபரப்பில் வேலைகளை முடித்தும் முடிக்காமலும், உடல் சக்தி முழுவதும், வாங்குகின்ற சம்பளத்திற்காய் கொடுத்துவிட்டு தளர்வாய் late evening வீட்டுக்கு வந்து, வந்தும் நாளையதின மற்றும் அடுத்தடுத்த அலுவலக வேலைகளைப்பற்றியே நினைவுகள். ஒரு நாளின் முக்கியமான நாள்பொழுது முழுதும் office-ல். வீடு என்பதே தூங்கும் இடம் அன்றி வேறொன்றுமில்லை என்று ஆகிப்போனது. விடுமுறை நாளென்றால் நிறையபேர் வெளியில் கிளம்புகிறார்கள். கும்பல் கூட்டம் அதிகமாகிவிடுகிறது. எதற்கும் முட்டிமோதியாக வேண்டியிருப்பதால் விடுமுறையில் வெளியே செல்லவே, கூட்ட நெரிசலுக்கு பயந்தே சோம்பல்.

+++

பசி சாப்பாடு உறக்கமின்மை

சரியான நேரத்தில் சாப்பாடு என்பதெல்லாம் பழங்கதைகளாய் வழக்கொழிந்து போய்விட்டது. கிடைத்த நேரத்தில் அகப்பட்டதை ஒன்றிரண்டாய் மென்றும் மெல்லாமலும் விழுங்க வேண்டிய நிலை. எல்லாருக்கும் உடனடியாய் result வேண்டும். அதற்குத் தேவைப்படும் கால அளவைப்பற்றிக் கவலைபடுவதே இல்லை. எப்போது இது முடிக்கவேண்டும் என்பதற்கு readymade பதில் yesterday. பசிக்கவேண்டும் என்பதே உடலுக்கும் பல்க நேரங்களில் மறந்து விடுகிறது.

தூக்கமும் அப்படியே. இப்போதெல்லாம் கனவுகள் தூக்கத்தில் கூட வருவதில்லை. எங்கிருந்து கனவு வரும். நன்றாகத் தூங்கினால்தானெ கனவு வர. தூங்கப்போகுமுன் எல்லாவற்றையும் மறந்து, தெளிந்த மனதாய் படுக்கைக்குச் செல்லவேண்டும் என்பார்கள். வரிசை கட்டி நிற்கும் மறுநாள் வேலைகள் தூங்க விடுவதில்லை. நடுநிசிக்குப் பின் படுக்கைக்குச் சென்று, அதிகாலைக்கு அலாரம் வைத்து தூங்கப் போனால் எங்கிருந்து தூக்கம் வரும்; பின் எங்கிருந்து கனவு வரும்.

உடற்பயிற்சி என்பதெல்லாம் வெட்டிவேலை என்று எதுவும் செய்வதில்லை. இளமை எப்போதும் நங்கூரம் பாய்ச்சி நிற்பதில்லை. ஆண்டொன்று போனால் வயதொன்று கூடும். சூடான இளரத்தம் எப்போதும் அப்படியே இருந்துவிடாது. வயது ஆக ஆக வியாதிகளும் வந்து நலம் விசாரித்துவிட்டுப் போகமல், தங்கிவிடும். நினைப்பதை நினைத்த வேகத்தில் நடத்திக் கொண்டிருந்த இளமைக்காலங்கள் கண்முன் நிழலாடும்.

ஹும்...

ஜீவன் இல்லா வாழ்க்கையில் அர்த்தம் இல்லை.

* * *

Image hosted by Photobucket.com

About me





Tamil Blogs Portal - தேன்கூடு, தமிழ் வலைப்பதிவுகளின் வாசல்

Listed in tamizmaNam.com, where bloggers and readers meet :: தமிழ்மணம்.காம்-ல் பட்டியலிடப்பட்டு, திரட்டப்படுகிறது

Technorati Blog Finder

Powered by Blogger
Creative Commons License
This work is licensed.
Powered by Blogger
and Blogger Templates